Laserowe usuwanie blizn i rozstępów

Laserowe usuwanie blizn i rozstępów – Alma Harmony XL Pro

Wielu ludzi ma na swoim ciele nieestetyczne blizny lub rozstępy, które chcieliby usunąć. Blizny mogą powstawać np. wskutek operacji, trądziku, przeszczepów skóry lub urazów. Rozstępy są nieco odrębnym specyficznym rodzajem blizn, które dotyczą także tkanki łącznej. Wszystkie te problemy mogą zostać skutecznie wyleczone przy zastosowaniu lasera, który zmniejsza zaczerwienienie i widoczność blizn oraz rozstępów.

Rodzaje blizn

Powstawanie blizn jest naturalnym elementem procesów gojenia ran. Większość ran, z wyjątkiem tych bardzo drobnych, prowadzi do powstania blizny. Blizna tworzy się, gdy dochodzi do uszkodzenia skóry właściwej. Organizm produkuje wówczas włókna kolagenowe, by naprawić uszkodzenie, tworząc bliznę. Nowa tkanka ma jednak inną strukturę i wytrzymałość, niż otaczająca, niezmieniona skóra. Jedną z częstych przyczyn powstawania blizn jest trądzik. W większości przypadków trądzik dotyczy skóry twarzy, i bardzo wielu pacjentów doświadcza powikłań w postaci związanych z nim blizn. Blizny potrądzikowe powstają z powodu zaburzonego procesu gojenia w odpowiedzi na stan zapalny w skórze. U pacjentów o małej podatności na powstawanie blizn wczesne zmiany trądzikowe powodują znaczną niespecyficzną odpowiedź immunologiczną, która zmniejsza się w miarę ustępowania zmian trądzikowych. U pacjentów ze skłonnością do blizn, odpowiedź immunologiczna nasila się wraz z ustępowaniem zmian. Blizny mogą mieć różny wygląd, wyróżniamy m.in.:

  • Blizny atroficzne.

Zaburzenie w produkcji i degradacji kolagenu podczas procesów gojenia ran prowadzi do powstawania różnych blizn. W 80-90% przypadków dochodzi do uszkodzenia sieci kolagenu, co prowadzi do powstawania atroficznych blizn. W rzadszych przypadkach występuje nadmierna produkcja kolagenu, która powoduje tworzenie się blizn przerostowych lub keloidów. Blizny atroficzne są klasyfikowane na podstawie głębokości i rozmiaru uszkodzenia tkanek. Zwykle różne rodzaje blizn występują u jednej osoby. Oprócz różnic w rozmieszczeniu kolagenu, widoczność blizn może być bardziej zaznaczona w związku z występowaniem rumienia pozapalnego u osób z jasną karnacją. W grupie blizn atroficznych można wyróżnić:

  • Blizny typu sopli lodu (ang. 'icepick’) stanowią 60-70% blizn atroficznych. Są to wąskie blizny, mniejsze niż 2 mm, w kształcie litery V, mają ostry margines i sięgają pionowo do głębszych warstw skóry lub tkanki podskórnej. Głęboki zasięg tych blizn sprawia, że są one odporne na tradycyjne metody resurfacingu.
  • Blizny typu boxcar stanowią 20-30% blizn atroficznych. Blizny te są szersze – wielkości 1,5-4 mm, kształtu okrągłego lub owalnego, z ostro odgraniczonymi brzegami. Płytsze blizny typu boxcar (0,1-0,5mm) są podatne na metody resurfacingu, natomiast głębsze (>0,5mm) są na nie oporne.
  • Blizny typu 'rolling’ stanowią 15-25% blizn atroficznych. Blizny te są najszersze i mogą osiągać średnicę 5mm. Włókniste połączenia wytworzone między skórą i tkanką podskórną powodują nieregularny, falisty wygląd blizn. Leczenie w tym przypadku musi być celowane na korektę komponenty podskórnej.
  • Blizny hipertroficzne

Wypukłe blizny potrądzikowe występują rzadziej niż atroficzne. Pod względem terapii stanowią one wyzwanie, ponieważ na skórze obecny jest nadmiar bliznowatej tkanki. Powoduje to, że powierzchnia skóry jest nieregularna i nierównomiernie odbija światło. Świeże blizny hipertroficzne mogą mieć początkowo ciemne lub czerwone zabarwienie. Z czasem stają się bardziej płaskie i bledsze. Jeśli na danym fragmencie skóry wytworzy się kilka blizn hipertroficznych, powoduje to wyraźny defekt kosmetyczny i nierówną powierzchnię skóry w tym miejscu.

  • Keloid

Blizny typu keloidów powstają częściej u osób o ciemnej skórze. Keloid powstaje, gdy bliznowata tkanka zostaje wytworzona w nadmiarze, w związku z nieprawidłową produkcją kolagenu. Tkanka keloidu wyrasta znacznie poza granice pierwotnej rany, tworząc czasami bardzo rozległe, nierówne, szpecące blizny.

Rozstępy

Rozstępy to podłużne, wąskie, bliznowate zmiany w postaci pasm lub linii widocznych na skórze. Powstają, gdy skóra jest nadmiernie rozciągana w krótkim przedziale czasu. Rozstępy występują bardzo powszechnie, częściej dotyczą kobiet niż mężczyzn. Mogą powstawać na różnych częściach ciała, np. brzuchu, udach, biodrach, piersiach, ramionach. Zmiany tego typu powstają, gdy skóra nie jest w stanie wrócić do poprzedniego stanu po okresie nadmiernego wzrostu, najczęściej w przebiegu ciąży, zwiększenia masy ciała lub w okresie dojrzewania. Rozstępy w czasie ciąży dotyczą ponad 50% kobiet. Również niektóre schorzenia mogą prowadzić do powstawania rozstępów, np. zespół Marfana i zespół Cushinga. W zespole Marfana dochodzi do zmniejszenia elastyczności skóry, natomiast w zespole Cushinga występuje szybkie zwiększanie masy ciała i ścieńczenie skóry. Mimo, że zmiany typu rozstępów nie stanowią zagrożenia dla zdrowia, są defektem kosmetycznym, który może wpływać na jakość życia i samoocenę.

Zanim pojawią się typowe rozstępy, skóra może być ścieńczała i zaróżowiona. Może także być podrażniona lub swędząca. Początkowo rozstępy przyjmują postać pomarszczonych, wypukłych pasm, które mogą mieć barwę czerwoną, purpurową, różową lub brązową. Z czasem pasma te bledną i stają się płaskie, ale może to potrwać kilka lat.

Leczenie laserowe

W leczeniu blizn zanikowych i rozstępów z powodzeniem stosuje się laser erbowo-yagowy (Er:YAG), którego wiązka delikatnie penetruje skórę, a wytwarzana przez niego energia jest absorbowana przez wodę wewnątrzkomórkową. Metoda ta stymuluje odnowę skóry i promuje produkcję włókien kolagenowych i elastynowych, które wzmacniają strukturę tkanki. Światło emitowane przez laser erbowo-yagowy jest absorbowane przez wodę zawartą w komórkach. Absorpcja prowadzi następnie do natychmiastowej waporyzacji komórki. Laser erbowo-yagowy nie wytwarza takiego ciepła jak lasery CO2 i penetruje na znacznie mniejszą głębokość. Laser ten wykazuje 10 razy większe powinowactwo do wody wewnątrzkomórkowej niż laser CO2. Większe powinowactwo pozwala na dokładniejszą celowaną ablację i powoduje mniejsze skutki uboczne w postaci uszkodzenia innych komórek. Powstałe w trakcie zabiegu strefy mikrourazów stymulują tkankę do odbudowy. iPixel ER to najnowsza i najszybsza głowica lasera erbowo-yagowego, stosowana w naszej Klinice. Nowością w tej głowicy są rolki, które umożliwiają równomierny i bardziej precyzyjny ruch końcówki lasera. W odróżnieniu od tradycyjnych laserów iPixel ER pozwala na wykonywanie zabiegów z wysoką skutecznością i w krótszym czasie. Po zabiegu z wykorzystaniem lasera erbowo-yagowego skóra zwykle jest nieco podrażniona i zaczerwieniona przez około 7-10 dni i wymaga natłuszczania. Najczęściej zalecane jest przeprowadzenie 4-5 zabiegów na danym obszarze.

Przeciwwskazania do zabiegu z zastosowaniem lasera erbowo-yagowego są następujące:

  • Nierealistyczne oczekiwania pacjenta
  • Skłonność do powstawania keloidów i blizn przerostowych
  • Twardzina
  • Blizny po oparzeniach
  • Ekspozycja na promieniowanie jonizujące w wywiadzie

Do potencjalnych skutków ubocznych terapii z zastosowaniem lasera erbowo-yagowego należą:

  • Zaostrzenie trądziku
  • Kontaktowe zapalenie skóry
  • Opryszczka
  • Grzybica
  • Hiperpigmentacja
  • Hipopigmentacja
  • Hipertroficzne bliznowacenie

Główne zalety lasera erbowo-yagowego:

  • Wysoka precyzja
  • Selektywność tkankowa
  • Intuicyjna obsługa sprzętu
  • Minimalne termiczne uszkodzenie tkanek
  • Niewielka inwazyjność w porównaniu z dermabrazją czy peelingami chemicznymi

 

Записаться на прием в клинику
эстетическая медицина dr Paradowskiej
Napisz do nas
Formularz kontaktowy